Togo zamieszkuje ponad 6 mln ludzi, większość stanowią animiści (wyznawcy religi tradycyjnych) ok. 51%. Drugim pod względem liczebności wyznaniem jest chrześcijaństwo – ok. 29%. Pozostali obywatele – 20%, to wyznawcy islamu.

Inaczej wygląda to w rejonie centralnym Togo w Tchambie, gdzie islam w latach czterdziestych dwudziestego wieku, czyli niespełna sześdziesiąt lat temu, zdominował prawie całą populację.

Na terenie parafii, mieście powiatowym, mieszka ponad 40 000 osób z tego zaledwie nispelna 5% to chrześcijanie. Wszyscy z tego plemienia są muzułmanami i mocno trwają w swojej wierze. Wspólnotę chrześcijańską tworzą jedynie ludzie, którzy w poszukiwaniu pracy, czy zajęcia służbowego osiedlili się na terenie parafii. Ludzie ci, ze względu na swoją pracę czy stanowisko bardzo często zmieniają miejsce zamieszkania i parafię.

Tchamba spotkała chrzaścijaństwo już pod koniec XIX wieku. W 1898 roku pierwsi misjonarze ze Zgromadzenia Słowa Bożego, którzy przybyli do Togo 6 lat wcześniej, wizytując północ kraju dotarli do Tchamby i  3 grudnia 1898 roku poraz pierwszy odprawili mszę św. na północy Togo. Z powodu braku księży nie można było stworzyć regularnej placówki w Tchambie. Poprzez następne lata tworzono kolejne placówki misyjne na północy kraju, a Tchamba pozostawała ciągle małą wioską. W latach czterdziestych dwudziestego wieku z powodu braku opieki duszpasterskiej i silnemu wpływowi kupców muzułmanskich na tych terenach ludzie przyjęli islam. Do dziś nie ma ludzi urodzonych w Tchambie, którzy by się nawrócili na chrześcijaństwo. Trwają twardo, czasami może i trochę fanatycznie przy swojej wierze.

Historia powstania parafii w Tchambie sięga odwiedzin duszpasterskich pierwszego biskupa Sokodé Mgr Josepha Streblera, który, jak mu czas pozwalał roztaczał nad nimi opiekę duszpasterską. Już w maju 1943 roku na placu targowiska w Tchambie, sklepikarz z Beninu, niejaki Jan Houtondji zbudował pierwszą kaplicę – szałas kryty słomą i za patrona obrał św. Antoniego z Padwy. Pierwszy chrześcijanin pochodził z Beninu, z Porto Novo a tam kult świetego Antoniego był bardzo rozpowszechniony, dzieki pierwszym misjonarzom portugalskim z drugiej połowy XVI wieku.

Ciągle rodzina Hountondji wraz z garstką przyjaciół gromadziła się wspólnie na niedzielnej modlitwie, zawsze wystawiając na stół – ołtarz statuetkę świętego Antoniego. W 1945 roku pożar doszczętnie zniszczył słomianną kaplicę a figura świętego pozostała nienaruszona.

Prawie trzydzieści lat później, 15 sierpnia 1974 roku została utworzona parafia katolicka w Tchambie, której do dziś patronuje święty Antoni z Padwy. Obecny duży kościół, ktory może pomieścić prawie tysiąc osób został konsekrowany 20 maja1985 roku przez Noncjusza Apostolskiego dla Togo, Gany i Beninu, biskupa Iwana Dias’a. Od 18 pazdziernika tegoż samego roku, kościół posiada prawdziwe relikwie świętego Antoniego, jedyne w Togo, które znajdują się w prezbiterium obok statuły świętego Patrona.

Pierwszym proboszczem został O. Henri Bannwarth, wieloletni i doświadczony misjonarz ze Stowarzyszenia Misji Afrykanskich, który przybył do Togo auto stopem poprzez Saharę zaraz po II wojnie światowej. Od samego poczatku był on bardzo lubiany i szanowany przez wszystkich mieszkanców prefektury. Na misji zawsze były dostępne lekarstwa, które otrzymywał z Europy i rozdawał je wszystkim, bez patrzenia na wiek, przynależność etniczną, czy religijną.

Ojciec Bannwarth pozostawił po sobie przeogromne dziedzictwo, głównie kościół parafialny, kaplice na wioskach oraz zabudowania gospodarcze na misji w Tchambie jak i na wioskach.

Teraz potrzeba tylko by pod opieką świętego Antoniego z Padwy, żarliwego głosiciela Ewangelii  Chrystusowej, Misja Katolicka w Tchambie trwała i przynosiła owoc.